۱۳۸۹/۹/۱۴ |
حامدکرزی می خواهد زهر چشمی نشان دهد که قادر است جدا از آمريکا در منطقه حرکت کند،سفر گیلانی به افغانستان در واقع نشاندهنده آن است که تمایلات رهبری افغانستان با واشنگتن چندان همخوانی ندارد
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، نخست وزیر پاکستان روز شنبه به کابل سفر کرد تا رئیس جمهور کرزی، بی مهری های رئیس جمهور اوباما را که از بگرام به کابل نیامد تا با وی دیدار کند، از یاد ببرد، هرچند تصور نمی شود که حامدکرزی این درد تلخ را احساس نکند.
گیلانی در شرایطی به کابل سفر کرد که اوباما چندی پیش به هندوستان نیز سفرى داشت بی آنکه سری به پاکستان بزند.
درحال حاضر، پاکستان با افغانستان روابط غیرواضحی دارد زیرا هنوز سازمان استخباراتی آن کشور، آی اس آی، به تقویت نیروهای طالبان کمک می کند و موج خشونت در پاکستان نیز ادامه دارد و هر روز دهشت افکنی در آن کشور قربانی می گیرد، در چنین حالتی، افغانستان دست صلح و آشتى به سوی طالبان دراز کرده اما هنوزهم طالبان مایل نیستند تا به این درخواست پاسخ مثبت بدهند.
پاکستان در چند هفته پیش در این باره تاکیدات روشنی هم داشته و گفته است که صلح افغانستان بدون مشارکت آنها امکان پذیر نیست.
این تاکیدات اگر از یکسو نمایشگر یک نیت نیک است، واقعیت تلخی را نیز می نمایاند و آن این است که طالبان مهره های دست نشان دهنده پاکستان هستند و با اشاره آنان حر کت می کنند.
پاکستان جدا می خواهد تا در افغانستان بیشتر از رقیب دائمیش هندوستان، نفوذ داشته باشد، در پی حصول این نفوذ است که سالهای سال در افغانستان سرمایه گذاری نموده اند.
در حال حاضر، مهره های نفوذی پاکستان در افغانستان مطمئنا بیش از آن است که ما تصورش را می کنیم. بی جهت نیست که می گویند پاکستانی ها از همه چیز ما آگاهی دارند زیرا مخبران زیادی در افغانستان دارند و هر روز هم اطلاعات جدیدی درباره افغانستان بدست می آورند.
براساس نوشته های روزنامه آرمان ملی، سفر گیلانی به افغانستان اگر غیر منتظره نبود، پس واضح است که با آمدن اوباما به بگرام پیوندی می تواند داشته باشد. حامدکرزی به این ترتیب می خواهد زهر چشمی نشان بدهد که قادر است جدا از آمريکا در منطقه حرکت کند.
این سفر در واقع نشان دهنده آن است که تمایلات رهبری افغانستان با تمایالات واشنگتن چندان همخوانی ندارد و یک صفحه جدا می باشد که برگردان آن ریشه در چالشهای کشورهای منطقه و امیال سازمانهای جاسوسی منطقه دارد.
همانگونه که گیلانی در کنفرانس مطبوعاتیش با حامدکرزی در کابل گفت هیچ صلحی در افغانستان بدون همکاری ما ممکن نيست. او در واقع متاسفانه سخنی به گزافه نگفته است و عین حقیقت را بیان داشته است.
گیلانی در شرایطی به کابل سفر کرد که اوباما چندی پیش به هندوستان نیز سفرى داشت بی آنکه سری به پاکستان بزند.
درحال حاضر، پاکستان با افغانستان روابط غیرواضحی دارد زیرا هنوز سازمان استخباراتی آن کشور، آی اس آی، به تقویت نیروهای طالبان کمک می کند و موج خشونت در پاکستان نیز ادامه دارد و هر روز دهشت افکنی در آن کشور قربانی می گیرد، در چنین حالتی، افغانستان دست صلح و آشتى به سوی طالبان دراز کرده اما هنوزهم طالبان مایل نیستند تا به این درخواست پاسخ مثبت بدهند.
پاکستان در چند هفته پیش در این باره تاکیدات روشنی هم داشته و گفته است که صلح افغانستان بدون مشارکت آنها امکان پذیر نیست.
این تاکیدات اگر از یکسو نمایشگر یک نیت نیک است، واقعیت تلخی را نیز می نمایاند و آن این است که طالبان مهره های دست نشان دهنده پاکستان هستند و با اشاره آنان حر کت می کنند.
پاکستان جدا می خواهد تا در افغانستان بیشتر از رقیب دائمیش هندوستان، نفوذ داشته باشد، در پی حصول این نفوذ است که سالهای سال در افغانستان سرمایه گذاری نموده اند.
در حال حاضر، مهره های نفوذی پاکستان در افغانستان مطمئنا بیش از آن است که ما تصورش را می کنیم. بی جهت نیست که می گویند پاکستانی ها از همه چیز ما آگاهی دارند زیرا مخبران زیادی در افغانستان دارند و هر روز هم اطلاعات جدیدی درباره افغانستان بدست می آورند.
براساس نوشته های روزنامه آرمان ملی، سفر گیلانی به افغانستان اگر غیر منتظره نبود، پس واضح است که با آمدن اوباما به بگرام پیوندی می تواند داشته باشد. حامدکرزی به این ترتیب می خواهد زهر چشمی نشان بدهد که قادر است جدا از آمريکا در منطقه حرکت کند.
این سفر در واقع نشان دهنده آن است که تمایلات رهبری افغانستان با تمایالات واشنگتن چندان همخوانی ندارد و یک صفحه جدا می باشد که برگردان آن ریشه در چالشهای کشورهای منطقه و امیال سازمانهای جاسوسی منطقه دارد.
همانگونه که گیلانی در کنفرانس مطبوعاتیش با حامدکرزی در کابل گفت هیچ صلحی در افغانستان بدون همکاری ما ممکن نيست. او در واقع متاسفانه سخنی به گزافه نگفته است و عین حقیقت را بیان داشته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر