۱۳۸۹/۹/۲۴
گروهی از شهروندان کشورهای مختلف که ظاهراً کارشناسان مسایل افغانستان هستند، در یک نامه سرگشاده به اوباما، خواستار مذاکرات مستقیم آمریکا با طالبان شده اند که در نتیجه آن به زعم خودشان باید یک حکومت ائتلافی با حضور طالبان در افغانستان به وجود بیاید!
بسم الله الرحمن الرحیم
در بخشی از این نامه که احمد رشید پاکستانی، یکی از تهیه کنندگان آن است، طالبان"یک جنبش ملی که در غرب و شمال کشور حضور قدرتمند دارند" توصیف شده اند.
در قسمت دیگری از این نامه، آمده است: "چه دوست داشته باشید، چه نداشته باشید، طالبان در چشم انداز سیاسی افغانستان، بخش جدا ناپذیر و قدیمی هستند و ما نیاز داریم که سعی در مذاکره با آنان داشته باشیم، تا به یک راه حل سیاسی، دست پیدا کنیم.رهبران طالبان نشان داده اند که مایل به مذاکره هستند"
این کارشناسان همچنان گفته اند که تشکیل دولت جدید افغانستان بدون سهم دادن به طالبان توافقات بن که در نتیجه آن اداره موقت افغانستان به وجود آمد؛ اشتباه بوده است.
اتحادیه ملی ژورنالیستان افغانستان، که مجموعه ای از آگاهترین و مطرح ترین خبرنگاران، تحلیلگران و دست اندرکاران رسانه ها در کشور است، محتویات نامه سرگشاده این به اصطلاح کارشناسان را گمراه کننده، دور از منطق و به سود تروریزم جهانی می داند.
طالبان به هیچ صورتی یک جنبش ملی نیستند.درمجموعه ای که از آن به نام طالبان یاد می شود، گروه های تروریستی، القاعده،طالبان پاکستانی و افغان، گروه های سیاسی مذهبی پاکستان،بخشی از استخبارات ارتش پاکستان، مافیای مواد مخدر و گروه های جنایت کار شامل استند که به هیچ صورت نمایانگر ملی بودن آن نیست.
حضور طالبان در غرب و شمال افغانستان هم بیشتر از این که ناشی از قدرتمندی آنان و مردم پسند بودن شان باشد، از ضعف دولت مرکزی و سهل انگاری نیرو های خارجی منشأ می گیرد. جدیت اندک نیرو های داخلی و خارجی در دو سه ماه اخیر در شمال کشور نشان داده است که گلیم طالبان و دیگر گروه های تروریستی مانند حزب اسلامی، به زودی از این مناطق برچیده شده می تواند؛ چون پایگاه مردمی ندارند.
آن بخش این نامه که مشوره ایست تا با طالبان به صورت مستقیم مذاکره شود،به این معناست که تروریزم بین المللی به رسمیت شناخته شده و به عنوان یک طرف مذاکره پذیرفته شود. اگر قرار بر این است که با تروریستان بر سر مساله افغانستان مذاکره صورت گیرد، به این می ماند که جامعه جهانی با القاعده وارد مذاکره شود تا مشکلات امنیتی در کشور های دیگر مانند عراق، سودان و.... به یکبارگی حل و فصل شود.
در این نامه گفته شده که رهبران طالبان تمایل به مذاکره دارند، در حالی که در حد اقل پنج سال اخیر، با وجود این که رییس جمهور کرزی بارها خواهش مذاکره با آنان را مطرح کرده است، هیچ نشانه ای از تمایل آنان برای گفتگو با دولت افغانستان دیده نشده است.
در حالی که نویسندگان این نامه خود را کارشناسان می دانند و یا به همین نام مشهور شده اند، ساده لوحی شان به اندازه ایست که انتظار داشته اند، طالبان در کنفرانس بن شرکت می داشتند و در تشکیل حکومت بعد از رژیم خود شان، سهیم می بوده اند.
در حالی که بسیار روشن است که حضور ناتو و ائتلاف جهانی مبارزه علیه تروریزم در افغانستان، با هدف سرنگونی و از بین بردن گروه ترووریستی طالبان، القاعده و حامیان آنان صورت گرفته، پس چگونه می توان انتظار داشت که این نیرو ها در تشکیل اداره موقت کشور، سهیم می بودند.
اتحادیه ملی ژورنالیستان افغانستان از جامعه جهانی، به ویژه ایالات متحده و به طور خاص از باراک اوباما رییس جمهور ایالات متحده که نامه این به اصطلاح کارشناسان، عنوانی وی نوشته شده، تقاضا دارد تا به این گونه یاوه سرایی ها و مشوره های غلط و خطرناک وقعی قایل نشده و حمایت خود از افغانستان را تا سرکوبی و ریشه کن شدن کامل گروه های تروریستی در این منطقه ادامه دهند.
اتحادیه ملی ژورنالیستان افغانستان، همچنان از نهاد های جامعه مدنی و مدافع حقوق بشر می طلبد تا در برابر این گونه نظریه پردازی ها و مشوره دهی ها با شدت و قاطعیت ایستادگی کنند تا سرنوشت افغانستان، بار دیگر به دست طالبان یا تروریستان نیافتد.
عبدالحمید مبارز، رییس اتحادیه ملی ژورنالیستان افغانستان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر