۱۳۸۹/۱۰/۲۶
این تصمیم دولت ایران سبب شده تا یکبار دیگر خاطرات خوب ایرانیها از ذهن مردم افغانستان پاک شود و با دیدگاه بدی نسبت به این همسایه، از جامعه بین المللی تقاضا کنند بر ایران فشار وارد نمایند تا از ادامه توقف تانکر های مواد سوختی متعلق به افغانستان در سرحدش دست بردارد
به گزارش بخش سیاسی شبکه اطلاع رسانی افغانستان ( afghanpaper ) ، پس از گذشت حدودا دو ماه از توقف تانکرهای تیل در مرز ایران، دامنه اعتراضات مردمی افغانستان به جهت گرانتر شدن مواد سوختی در کشور، همچنان ادامه دارد.
طی چند روز گذشته سفارت ایران در کابل و قونسلگری این کشور در هرات محل تجمع معترضین افغان واقع شده است و مردم سعی کردند به هر طریقی که شده صدای اعتراض خود را به گوش مقامات ایرانی برسانند، ولی ظاهرا مسئولین ایرانی این مسدود کردن مرز را حق طبیعی خویش می دانند و حتی محترم
عبیدالله عبید سفیر افغانستان در تهران را نیز به وزارت خارجه خوانده اند، تا از عملکرد مردم کابل دراین رابطه شدیدا انتقاد نمایند.
نگرانی در این رابطه باعث گردید تا حتی معاون اول محترم کرزی به ایران سفر کند، که سفرش بی نتیجه ماند. لذا امروز یکشنبه نیز داکتر انوالحق احدی وزیر تجارت و صنایع افغانستان در صحبت با خبرنگاران در کابل گفت: ایران بدون دلیل موجه این تانکر های تیل را در ایران متوقف ساخته که این مساله باعث بالا رفتن نرخ تیل در کشور شده است.
وزیر تجارت و صنایع افغانستان گفتگو های مقامات افغان با ایران را در خصوص حل مشکل توقف تانکر های تیل در مرز ایران بی نتیجه خواند و افزود: با وجودیکه حکومت افغانستان برای حل این بحران مذاکرات را با مقامات ایرانی دوام خواهد داد، ولی لازم می دانم که بگویم ما از پیشرفت کار بسیار ناراضی هستیم.
وی همچنین ابراز داشت: افغانستان خواهان دوستی بیشتر با کشور ایران است و توقع بیشتری از دوستانی ایرانی خود دارد، ولی در صورت تداوم این تحریم پیش بینی نشده، مجبور هستیم تصمیمات جدیدی اتخاذ نماییم تا در آینده با چنین مشکلاتی مواجه نشویم.
بسیاری از کارشناسان مسائل سیاسی منطقه معتقدند ایران در تصمیم گیری در این رابطه اشتباه کرده است. مقامات ایران مدعی شده اند که هدف آنها از ممنوعیت انتقال تیل از طریق خاک آن کشور به افغانستان بیم از مورد استفادهء قرار گرفتن این مواد توسط نیروهای بین المللی مستقر در افغانستان است. ولی با یک نگاه ساده متوجه می شود که این دلیل پوچ است، زیرا اگر قرار بود این مواد وارد بازارهای داخلی افغانستان نشود و مورد بهره برداری نیروهای خارجی قرار گیرد، چرا در هشت سال گذشته این مسیر مسدود نبود؟
همین مطلب سبب شده تا عده ای متوقف ساختن تانکر های تیل در سرحد ایران را بخشی از بازی بزرگ ایران علیه غرب بدانند و بگویند ایران در شرق میانه بازی بزرگی را علیه ایالات متحده امریکا و متحدینش براه انداخته است که این کنترل عبور و مرور مواد سوختی بخشی از این بازی خونین می باشد.
در این میان برخی از قدرتها که خواهان بر هم خوردن رابطه بین دو همسایه می باشند این طرز تفکر را رواج داده اند که ایران حق ترانزیت افغانستان را پایمال کرده است و می خواهد از این طریق برخی امتیازات را به نفع خود دریافت کند.
از سوی دیگر این تصمیم دولت ایران سبب شده تا یکبار دیگر خاطرات خوب ایرانیها از ذهن مردم افغانستان پاک شود و با دیدگاه بدی نسبت به این همسایه، از سازمان ملل متحد و جامعه بین المللی تقاضا کنند بر ایران فشار وارد نمایند تا از ادامه توقف تانکر های مواد سوختی متعلق به افغانستان در سرحدش دست بردارد
همچنین این مطلب باعث گردیده تا تاجران مواد نفتی به فکر راههای دیگری از کشورهای روسیه، قزاقزستان برای وارد کردن مواد سوختی به کشور بیفتند که می توانند در کنار بندر آقنه ترکمنستان و راه های زمینی پاکستان منابع خوبی برای تامین مواد نفتی کشورمان باشند.
تمام این موضوعات نشان میدهد که ایران در تصمیمش مبنی بر اجازه خروج ندادن تانکرهای ترانزیتی افغانستان، دچار عجله و اشتباه شده است و می توانست بهتر از این عمل کند تا بحران به این اندازه نرسد زیرا تفکران منفی به حدی بر علیه ایران است که زمزمه ای از سوی برخی تاجران درباره تحریم کالاهای وارداتی ایران در سراسر کشور به گوش می رسد. که مطمئنا تاجران می توانند به خاطرعرضه ي بهتر، حق انتخاب را داشته باشند که از کدام کشور کالاهای تجاری را وارد و از کدام کشور وارد نکنند و در مجموع این به ضرر گمرک ایران نیز خواهد بود.
به هر حال امیدواریم هرچه زودتر مقامات ایرانی در این فصل سرما، با در نظر داشت وضعیت مردم افغانستان تصمیم مناسب تری اتخاذ نمایند تا علاوه بر اینکه روابط بین دو کشور همسایه حفظ شود، منافع هر دو طرف نیز در آن اعمال شده باشد.
طی چند روز گذشته سفارت ایران در کابل و قونسلگری این کشور در هرات محل تجمع معترضین افغان واقع شده است و مردم سعی کردند به هر طریقی که شده صدای اعتراض خود را به گوش مقامات ایرانی برسانند، ولی ظاهرا مسئولین ایرانی این مسدود کردن مرز را حق طبیعی خویش می دانند و حتی محترم
عبیدالله عبید سفیر افغانستان در تهران را نیز به وزارت خارجه خوانده اند، تا از عملکرد مردم کابل دراین رابطه شدیدا انتقاد نمایند.
نگرانی در این رابطه باعث گردید تا حتی معاون اول محترم کرزی به ایران سفر کند، که سفرش بی نتیجه ماند. لذا امروز یکشنبه نیز داکتر انوالحق احدی وزیر تجارت و صنایع افغانستان در صحبت با خبرنگاران در کابل گفت: ایران بدون دلیل موجه این تانکر های تیل را در ایران متوقف ساخته که این مساله باعث بالا رفتن نرخ تیل در کشور شده است.
وزیر تجارت و صنایع افغانستان گفتگو های مقامات افغان با ایران را در خصوص حل مشکل توقف تانکر های تیل در مرز ایران بی نتیجه خواند و افزود: با وجودیکه حکومت افغانستان برای حل این بحران مذاکرات را با مقامات ایرانی دوام خواهد داد، ولی لازم می دانم که بگویم ما از پیشرفت کار بسیار ناراضی هستیم.
وی همچنین ابراز داشت: افغانستان خواهان دوستی بیشتر با کشور ایران است و توقع بیشتری از دوستانی ایرانی خود دارد، ولی در صورت تداوم این تحریم پیش بینی نشده، مجبور هستیم تصمیمات جدیدی اتخاذ نماییم تا در آینده با چنین مشکلاتی مواجه نشویم.
بسیاری از کارشناسان مسائل سیاسی منطقه معتقدند ایران در تصمیم گیری در این رابطه اشتباه کرده است. مقامات ایران مدعی شده اند که هدف آنها از ممنوعیت انتقال تیل از طریق خاک آن کشور به افغانستان بیم از مورد استفادهء قرار گرفتن این مواد توسط نیروهای بین المللی مستقر در افغانستان است. ولی با یک نگاه ساده متوجه می شود که این دلیل پوچ است، زیرا اگر قرار بود این مواد وارد بازارهای داخلی افغانستان نشود و مورد بهره برداری نیروهای خارجی قرار گیرد، چرا در هشت سال گذشته این مسیر مسدود نبود؟
همین مطلب سبب شده تا عده ای متوقف ساختن تانکر های تیل در سرحد ایران را بخشی از بازی بزرگ ایران علیه غرب بدانند و بگویند ایران در شرق میانه بازی بزرگی را علیه ایالات متحده امریکا و متحدینش براه انداخته است که این کنترل عبور و مرور مواد سوختی بخشی از این بازی خونین می باشد.
در این میان برخی از قدرتها که خواهان بر هم خوردن رابطه بین دو همسایه می باشند این طرز تفکر را رواج داده اند که ایران حق ترانزیت افغانستان را پایمال کرده است و می خواهد از این طریق برخی امتیازات را به نفع خود دریافت کند.
از سوی دیگر این تصمیم دولت ایران سبب شده تا یکبار دیگر خاطرات خوب ایرانیها از ذهن مردم افغانستان پاک شود و با دیدگاه بدی نسبت به این همسایه، از سازمان ملل متحد و جامعه بین المللی تقاضا کنند بر ایران فشار وارد نمایند تا از ادامه توقف تانکر های مواد سوختی متعلق به افغانستان در سرحدش دست بردارد
همچنین این مطلب باعث گردیده تا تاجران مواد نفتی به فکر راههای دیگری از کشورهای روسیه، قزاقزستان برای وارد کردن مواد سوختی به کشور بیفتند که می توانند در کنار بندر آقنه ترکمنستان و راه های زمینی پاکستان منابع خوبی برای تامین مواد نفتی کشورمان باشند.
تمام این موضوعات نشان میدهد که ایران در تصمیمش مبنی بر اجازه خروج ندادن تانکرهای ترانزیتی افغانستان، دچار عجله و اشتباه شده است و می توانست بهتر از این عمل کند تا بحران به این اندازه نرسد زیرا تفکران منفی به حدی بر علیه ایران است که زمزمه ای از سوی برخی تاجران درباره تحریم کالاهای وارداتی ایران در سراسر کشور به گوش می رسد. که مطمئنا تاجران می توانند به خاطرعرضه ي بهتر، حق انتخاب را داشته باشند که از کدام کشور کالاهای تجاری را وارد و از کدام کشور وارد نکنند و در مجموع این به ضرر گمرک ایران نیز خواهد بود.
به هر حال امیدواریم هرچه زودتر مقامات ایرانی در این فصل سرما، با در نظر داشت وضعیت مردم افغانستان تصمیم مناسب تری اتخاذ نمایند تا علاوه بر اینکه روابط بین دو کشور همسایه حفظ شود، منافع هر دو طرف نیز در آن اعمال شده باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر