23-8-89
مردم منتظرند بشنوند:دومین دور انتخابات پارلمانی باطل اعلام شد!
وزارت داخله به راحتی می تواند به استفاده از افراد مورد اعتماد خود در ولایات و همچنین کمک گرفتن از معلمین وزارت معارف به صرف کمترین هزینه انتخابات مطمئن تری را برگزار نماید و به این ترتیب لااقل انتخابات در کشورمان نیز سیستماتیک و به سبک دیگر کشورها میشود
به گزارش بخش سیاسی شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، سه ماه از دومین دور انتخابات پارلمانی میگذرد و هنوز نتیجه آن نامشخص است. در هیچ کجای جهان سابقه ندارد که یک انتخابات بیش از شش ماه وقت تمام دولتمردان یک کشور را بگیرد به گونه ای که هر روز دغدغه ای جدید به وجود آید و سیاستمداران را از انجام دیگر کارها بازدارد.
متاسفانه کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان هر روز تعداد بیشتری از آراء مردم را باطل اعلام مینماید و روز به روز به شمار حوزه هایی که در آنها تقلب گسترده صورت گرفته است اضافه میشود و این یعنی اینکه اصلا نمی شود به کمیسیون انتخابات اعتماد کرد.
طی چند انتخاباتی که در این دهه در کشور برگزار شد، کمیسیون مستقل انتخابات همیشه متقلب و شاهد تقلب بوده ، ولی اکنون با گذشت زمان تقلب هم تخصصی تر شده است یعنی همیشه تقلب از کمیسیون جلوتر می باشد به نحوی که حتی دلسوزان این کمیسیون هم توان مقابله با تقلب را ندارند.
زمانی که بیش از هزار تن از اعضای کمیسیون مستقل انتخابات به عنوان متقلب به دادگاه عالی کشور معرفی شوند، دیگر از این کمیسیون چه انتظاری می توان داشت. وقتی کمیسیون مستقل انتخابات نتواند جلوی تقلب کارمندانش را بگیرد چگونه میتواند با تقلب نامزدان و هواداران آنها مقابله نماید.
این طرز عملکرد کمیسیون مستقل انتخابات سبب شده است تا بسیاری از کارشناسان آگاه مسائل سیاسی بیان نمایند که افغانستان نیاز به کمیسیون انتخابات ندارد. زیرا در همه جای جهان این وزارت داخله است که انتخابات را برگزار می نماید و همگان میدانیم کمیسیون انتخابات در حالت اضطرار در کشورمان به وجود آمد. زمانیکه وزارت داخله هنوز استوار نشده بود.
ولی اکنون که وزارت داخله مدعی تامین امنیت در سراسر کشور می باشد، باید افغانستان نیز از حالت اضطرار خارج شود تا ضمن اینکه مردم ما احساس امنیت بیشتری میکنند، با منحل شدن کمیسیون مستقل انتخابات مخارج گزاف این کمیسیون نیز منحل شود.
وزارت داخله به راحتی می تواند به استفاده از افراد مورد اعتماد خود در ولایات و همچنین کمک گرفتن از معلمین وزارت معارف به صرف کمترین هزینه انتخابات مطمئن تری را برگزار نماید و به این ترتیب لااقل انتخابات در کشورمان نیز سیستماتیک و به سبک دیگر کشورها میشود.
از سوی دیگر این انتخابات با این همه معترض فایده ای ندارد. هم اکنون بیش از یک و نیم میلیون از آرایی که نامزدان به دست آورده اند باطل اعلام شده است. بسیاری از نامزدانی که در ولایاتشان رتبه های خوبی را کسب نموده بودند به دلایل واهی حذف شده اند. صندوقهای مفقود شده در زمان انتخابات تازه در تحویل خانه های کمیسیون های انتخاباتی یافت می شوند. بیش از 400 نفر از کاندیدان متهم به جعل و دغل کاری به دادستانی کل معرفی می گردند.
این همه نارضایتی و این همه تقلب گواه این واقعیت است که ابتدا باید زمینه های تقلب در انتخابات بررسی و راه جلوگیری از آن اعمال می شد و سپس انتخابات برگزار می گردید، نه اینکه اول انتخابات برگزار کنیم سپس به دنبال تقلب و راه های تقلب بگردیم.
به هر حال کارشناسان شبکه اطلاع رسانی افغانستان ( afghanpaper )، پس از برگزاری جلسه مشورتی در این باره به این نتیجه رسیدند که بهترین راه اعلام باطل شدن انتخابات از سوی رئیس جمهور است. زیرا در درجه اول احتمال شورش توسط نمایندگان معترض که بعضا دارای حامیان فراوانی نیز هستند، در اقصا نقاط کشور وجود دارد که این سبب ناامنی بیشتر کشور میگردد.
از سوی دیگر این معترضین به ملت خواهند قبولاند که پارلمان جدید با زور و رشوت تشکیل شده است و نقش بستن این تفکر در اذهان عمومی ملت ما بسیار ناگوار است زیرا افغانستان کشوری رو به دموکراسی است و این اصلا به نفع هیچ کس نیست که مردم افغانستان فکر کنند پارلمانشان تقلبی می باشد.
باید متذکر شده که می دانیم زمینه برگزاری انتخابات مجدد فعلا وجود ندارد و تعیین هفت وزیر باقیمانده کابینه نیز به پارلمان جدید موکول شده است و این یعنی ضرورت اعلام شدن نتیجه نهایی انتخابات. ولی بنا به دلایل فوق به گمان می رسد که اگر این انتخابات باطل اعلام شود ضرر آن بسیار کمتر از آن است که احتمال وقوع آن وجود دارد.
متاسفانه کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان هر روز تعداد بیشتری از آراء مردم را باطل اعلام مینماید و روز به روز به شمار حوزه هایی که در آنها تقلب گسترده صورت گرفته است اضافه میشود و این یعنی اینکه اصلا نمی شود به کمیسیون انتخابات اعتماد کرد.
طی چند انتخاباتی که در این دهه در کشور برگزار شد، کمیسیون مستقل انتخابات همیشه متقلب و شاهد تقلب بوده ، ولی اکنون با گذشت زمان تقلب هم تخصصی تر شده است یعنی همیشه تقلب از کمیسیون جلوتر می باشد به نحوی که حتی دلسوزان این کمیسیون هم توان مقابله با تقلب را ندارند.
زمانی که بیش از هزار تن از اعضای کمیسیون مستقل انتخابات به عنوان متقلب به دادگاه عالی کشور معرفی شوند، دیگر از این کمیسیون چه انتظاری می توان داشت. وقتی کمیسیون مستقل انتخابات نتواند جلوی تقلب کارمندانش را بگیرد چگونه میتواند با تقلب نامزدان و هواداران آنها مقابله نماید.
این طرز عملکرد کمیسیون مستقل انتخابات سبب شده است تا بسیاری از کارشناسان آگاه مسائل سیاسی بیان نمایند که افغانستان نیاز به کمیسیون انتخابات ندارد. زیرا در همه جای جهان این وزارت داخله است که انتخابات را برگزار می نماید و همگان میدانیم کمیسیون انتخابات در حالت اضطرار در کشورمان به وجود آمد. زمانیکه وزارت داخله هنوز استوار نشده بود.
ولی اکنون که وزارت داخله مدعی تامین امنیت در سراسر کشور می باشد، باید افغانستان نیز از حالت اضطرار خارج شود تا ضمن اینکه مردم ما احساس امنیت بیشتری میکنند، با منحل شدن کمیسیون مستقل انتخابات مخارج گزاف این کمیسیون نیز منحل شود.
وزارت داخله به راحتی می تواند به استفاده از افراد مورد اعتماد خود در ولایات و همچنین کمک گرفتن از معلمین وزارت معارف به صرف کمترین هزینه انتخابات مطمئن تری را برگزار نماید و به این ترتیب لااقل انتخابات در کشورمان نیز سیستماتیک و به سبک دیگر کشورها میشود.
از سوی دیگر این انتخابات با این همه معترض فایده ای ندارد. هم اکنون بیش از یک و نیم میلیون از آرایی که نامزدان به دست آورده اند باطل اعلام شده است. بسیاری از نامزدانی که در ولایاتشان رتبه های خوبی را کسب نموده بودند به دلایل واهی حذف شده اند. صندوقهای مفقود شده در زمان انتخابات تازه در تحویل خانه های کمیسیون های انتخاباتی یافت می شوند. بیش از 400 نفر از کاندیدان متهم به جعل و دغل کاری به دادستانی کل معرفی می گردند.
این همه نارضایتی و این همه تقلب گواه این واقعیت است که ابتدا باید زمینه های تقلب در انتخابات بررسی و راه جلوگیری از آن اعمال می شد و سپس انتخابات برگزار می گردید، نه اینکه اول انتخابات برگزار کنیم سپس به دنبال تقلب و راه های تقلب بگردیم.
به هر حال کارشناسان شبکه اطلاع رسانی افغانستان ( afghanpaper )، پس از برگزاری جلسه مشورتی در این باره به این نتیجه رسیدند که بهترین راه اعلام باطل شدن انتخابات از سوی رئیس جمهور است. زیرا در درجه اول احتمال شورش توسط نمایندگان معترض که بعضا دارای حامیان فراوانی نیز هستند، در اقصا نقاط کشور وجود دارد که این سبب ناامنی بیشتر کشور میگردد.
از سوی دیگر این معترضین به ملت خواهند قبولاند که پارلمان جدید با زور و رشوت تشکیل شده است و نقش بستن این تفکر در اذهان عمومی ملت ما بسیار ناگوار است زیرا افغانستان کشوری رو به دموکراسی است و این اصلا به نفع هیچ کس نیست که مردم افغانستان فکر کنند پارلمانشان تقلبی می باشد.
باید متذکر شده که می دانیم زمینه برگزاری انتخابات مجدد فعلا وجود ندارد و تعیین هفت وزیر باقیمانده کابینه نیز به پارلمان جدید موکول شده است و این یعنی ضرورت اعلام شدن نتیجه نهایی انتخابات. ولی بنا به دلایل فوق به گمان می رسد که اگر این انتخابات باطل اعلام شود ضرر آن بسیار کمتر از آن است که احتمال وقوع آن وجود دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر