مشکلات زندانیان هموطن در پاکستان
من در مراسم مرگ مادرم می‌خواستم از بازار برنج بخرم که بازداشت شدم و به ۲۵ سال زندان محکوم شدم و تاکنون شش سال از آن می گذرد
۱۳۹۱/۱۰/۱۲
مشکلات مهاجرین افغانستانی در کشورهای همسایه بخصوص ایران و پاکستان از دیرگاهی است که ادامه داشته و هرازگاهی این مهاجرین که اکثرآ به دلایل اقتصادی تا هنوز به وطن عودت نکرده اند با مشکلات عدیده ای دچاربوده اند.
این در حالی است که در حال حاضر تعداد بیشماری از اتباع کشور پاکستان بصورت غیرقانونی و نداشتن اسناد لازم در کشور ما زندگی داشته و مصروف کارو بار و حتی مشغول گدایی اند و طوری همه می دانند اکثر مهاجرین پاکستانی که مشغول گدایی بوده اند باعث انتقال امراض مختلف و خطرناک در کشور شده اند.
در همین حال گفته می شود که بیشتر از یکهزار شهروند افغانستان به دلیل ارتکاب جرایمی چون قاچاق مواد مخدر، هراس افکنی، ورود غیر قانونی در ۲۶ زندان در ایالت خیبرپختونخواه در پاکستان زندانی هستند.
خالد عباس، رییس عمومی زندان مرکزی پیشاور در ایالت خیبرپختونخواه می‌گوید، در حال حاضر از مجموع ۱۰ هزار زندانی در زندان های این ایالت، 1060 تن آنها افغانستانی هستند.
به گفته آقای عباس، در این زندان، شهروندان کشورهای دیگر نیز محبوس هستند.
در شهر کهنه پیشاور در فاصله کوتاهی از بازار قدیمی قصه خوانی، زندان نسبتا بزرگی موسوم به "پیشاور سنترل جیل" با حصارهای بلند و با محوطه ده ها هزارهکتار زمین دیده می‌شود. این زندان در سال ۱۸۵۴ از سوی هند بریتانیایی و پیش از تشکیل پاکستان ساخته شد. تنها در زندان مرکزی پیشاور حدود ۴۰۰ شهروند افغانستان زندانی هستند که در میان آن ها تعدادی زنان نیز شامل اند.
خالد عباس رییس زندان پیشاور می‌گوید نمایندگان دولت افغانستان در پاکستان هیچگاهی از زندانیان افغانستانی در این زندان دیدن نکرده اند.
به گفته وی شماری از افغان ها به دلیل ارتکاب جرایم در مناطق قبایلی از سوی ارتش و یا هم شبه نظامیان بازداشت شده و شماری دیگر هم از زندانهای ایالات سند، پنجاب و کشمیر به دلیل ارتکاب جرایم مختلف به اینجا منتقل شده اند و ادامه دوره حبس خود را می‌گذرانند.
او افزود : ما در زندان ده ها افغان محبوس داریم که از دوره حبس شان سی سال می گذرد. بعد از اعلام اخراج پناهجویان غیر قانونی حالا روزانه تا حدود ۱۵ نفر افغانستانی از ایالت های مختلف پاکستان به خاطر نداشتن اسناد و مدارک قانونی باز داشت شده و بعد از تجمع در این زندان از راه تورخم به مقامات افغانستان تحویل داده می شوند. اما این افراد دوباره با پرداخت پول وارد خاک پاکستان می‌شوند.
پادشاه گل یک زندانی افغانستانی می‌گوید : من در مراسم مرگ مادرم می‌خواستم از بازار برنج بخرم که بازداشت شدم و به ۲۵ سال زندان محکوم شدم و تاکنون شش سال از آن می گذرد. برای گرفتن وکیل پول هم ندارم و کسی هم از اعضای خانواده ام به دلیل نداشتن اسناد به پاکستان سفر کرده نمی توانند. من از آقای کرزی، از پارلمان، از هرکسی که باشد می خواهم که به لحاظ خدا اگر من مجرم هستم و یا نیستم می‌خواهم باقی حبس خود را در افغانستان سپری کنم.
پادشاه گل افزود، حدود نه ماه پیش یکی از اعضای زن مجلس سنای افغانستان آمد و تنها از ما در مورد رویه مسوولان زندان پرسید و من توسط او یک نامه به آقای کرزی فرستادم و طالب کمک شدم اما تا کنون از او خبری نیست.
رحمت الله زندانی دیگر افغان در زندان پیشاور گفت : من از ولایت ننگرهار ولسوالی سرخرود هستم. بر من اتهام انتقال چرس وارد شد و سپس به ۲۵ سال زندان محکوم شدم.
رحمت الله نیز خواهان کمک از مقامات حکومتی افغانستان می باشد و می‌گوید : ما در اینجا با چشم خود مشاهده می کنیم که از هر کشور مقامی می آید و به تبعه کشور شان کمک می کنند اما از افغانستان حتی خانواده‌های ما بنابر نداشتن مدرک و اسناد نزد ما آمده نمی توانند.
بالاخره ما مجرمین جنگی و یا دهشت افکن که نیستم. این در حالی است که افراد جنایت کار و حتی انتحاری پارسال شده از سوی پاکستان و آی اس آی در زندان های افغانستان مانند میهمان نگهداری شده ، با هیچ مشکلی مواجه نمی باشند.
این در حالی است که در حال حاضر تعداد بیشماری از اتباع کشور پاکستان بصورت غیرقانونی و نداشتن اسناد لازم در کشور ما زندگی داشته و مصروف کارو بار و حتی مشغول گدایی اند و طوری همه می دانند اکثر مهاجرین پاکستانی که مشغول گدایی بوده اند باعث انتقال امراض مختلف و خطرناک در کشور شده اند.
در همین حال گفته می شود که بیشتر از یکهزار شهروند افغانستان به دلیل ارتکاب جرایمی چون قاچاق مواد مخدر، هراس افکنی، ورود غیر قانونی در ۲۶ زندان در ایالت خیبرپختونخواه در پاکستان زندانی هستند.
خالد عباس، رییس عمومی زندان مرکزی پیشاور در ایالت خیبرپختونخواه می‌گوید، در حال حاضر از مجموع ۱۰ هزار زندانی در زندان های این ایالت، 1060 تن آنها افغانستانی هستند.
به گفته آقای عباس، در این زندان، شهروندان کشورهای دیگر نیز محبوس هستند.
در شهر کهنه پیشاور در فاصله کوتاهی از بازار قدیمی قصه خوانی، زندان نسبتا بزرگی موسوم به "پیشاور سنترل جیل" با حصارهای بلند و با محوطه ده ها هزارهکتار زمین دیده می‌شود. این زندان در سال ۱۸۵۴ از سوی هند بریتانیایی و پیش از تشکیل پاکستان ساخته شد. تنها در زندان مرکزی پیشاور حدود ۴۰۰ شهروند افغانستان زندانی هستند که در میان آن ها تعدادی زنان نیز شامل اند.
خالد عباس رییس زندان پیشاور می‌گوید نمایندگان دولت افغانستان در پاکستان هیچگاهی از زندانیان افغانستانی در این زندان دیدن نکرده اند.
به گفته وی شماری از افغان ها به دلیل ارتکاب جرایم در مناطق قبایلی از سوی ارتش و یا هم شبه نظامیان بازداشت شده و شماری دیگر هم از زندانهای ایالات سند، پنجاب و کشمیر به دلیل ارتکاب جرایم مختلف به اینجا منتقل شده اند و ادامه دوره حبس خود را می‌گذرانند.
او افزود : ما در زندان ده ها افغان محبوس داریم که از دوره حبس شان سی سال می گذرد. بعد از اعلام اخراج پناهجویان غیر قانونی حالا روزانه تا حدود ۱۵ نفر افغانستانی از ایالت های مختلف پاکستان به خاطر نداشتن اسناد و مدارک قانونی باز داشت شده و بعد از تجمع در این زندان از راه تورخم به مقامات افغانستان تحویل داده می شوند. اما این افراد دوباره با پرداخت پول وارد خاک پاکستان می‌شوند.
پادشاه گل یک زندانی افغانستانی می‌گوید : من در مراسم مرگ مادرم می‌خواستم از بازار برنج بخرم که بازداشت شدم و به ۲۵ سال زندان محکوم شدم و تاکنون شش سال از آن می گذرد. برای گرفتن وکیل پول هم ندارم و کسی هم از اعضای خانواده ام به دلیل نداشتن اسناد به پاکستان سفر کرده نمی توانند. من از آقای کرزی، از پارلمان، از هرکسی که باشد می خواهم که به لحاظ خدا اگر من مجرم هستم و یا نیستم می‌خواهم باقی حبس خود را در افغانستان سپری کنم.
پادشاه گل افزود، حدود نه ماه پیش یکی از اعضای زن مجلس سنای افغانستان آمد و تنها از ما در مورد رویه مسوولان زندان پرسید و من توسط او یک نامه به آقای کرزی فرستادم و طالب کمک شدم اما تا کنون از او خبری نیست.
رحمت الله زندانی دیگر افغان در زندان پیشاور گفت : من از ولایت ننگرهار ولسوالی سرخرود هستم. بر من اتهام انتقال چرس وارد شد و سپس به ۲۵ سال زندان محکوم شدم.
رحمت الله نیز خواهان کمک از مقامات حکومتی افغانستان می باشد و می‌گوید : ما در اینجا با چشم خود مشاهده می کنیم که از هر کشور مقامی می آید و به تبعه کشور شان کمک می کنند اما از افغانستان حتی خانواده‌های ما بنابر نداشتن مدرک و اسناد نزد ما آمده نمی توانند.
بالاخره ما مجرمین جنگی و یا دهشت افکن که نیستم. این در حالی است که افراد جنایت کار و حتی انتحاری پارسال شده از سوی پاکستان و آی اس آی در زندان های افغانستان مانند میهمان نگهداری شده ، با هیچ مشکلی مواجه نمی باشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر