طرح ایجاد دفتر برای طالبان در قطر نهایی شد!
شرکت در انتخابات آینده و کسب اعتماد مردم از شرایط اصلی وضع شده برای پیوست طالبان به برنامه صلح است
با گذشت چندین سال از استقرار نظام جدید سیاسی و حضور گسترده جامعه بین المللی، هنوز موضوع تامین امنیت و یا استقرار صلح در کشور در صدر مسایل کشور قرار دارد. بدون شک استقرار صلح در کشوری که بیش از سه دهه در جنگ و بحران بسربرده است، امری نیست که بصورت آنی تحقق یابد.
آنچه برای مردم ما مهم به نظر می رسد این است که براستی راه رسیدن به صلح چیست؟ چرا این منازعات خونین پایان نمی یابد؟ در باورمندی به صلح و ایده نفرت از جنگ تردیدی وجود دارد؟ آیا میکانیزم رسیدن به صلح ناقص است؟
مقام ها وزارت خارجه کشور براین باورند که پایان خشونتها درافغانستان، با سیاسی شدن گروه طالبان امکان پذیر خواهد بود.
آنان می گویند: طالبان مسلح باید قبل از پیوستن به پروسه صلح، اعتماد مردم افغانستان را کسب کنند.
جانان موسی زی می گوید: شرکت در انتخابات آینده و کسب اعتماد مردم از شرایط اصلی وضع شده برای پیوست طالبان به برنامه صلح است.
او، پذیرفتن قانون اساسی، اشتراک در حیات سیاسی، احترام به دستاوردهای اقتصادی، فرهنگی و امنیتی کشور را از دیگر شرط ها برای پیوستن طالبان به پروسه صلح خوانده است.
تلاش ها برای به مذاکره کشاندن گروه طالبان از مدت ها قبل تا کنون توسط مقام های افغانستان و جامعه بین المللی جریان دارد.
شورای عالی صلح، جامعه جهانی، سازمان ملل متحد و حکومت در تلاش اند تا از طریق مذاکرات سیاسی به جنگ چند ساله در افغانستان پایان دهند.
در همین حال شماری از کارشناسان و آگاهان امور امنیتی نیز پیوستن مخالفان مسلح دولت از مجرای سیاسی را تنها راه برقراری ثبات و امنیت دایمی در کشور می دانند.
با این حال، سخنگوی وزارت امور خارجه تاکید کرد، در صورتی که طالبان شرایط وضع شده را قبول کند، مردم افغانستان از حضور آنان در دولت حمایت خواهند کرد.
موسی زی سخنگوی وزارت امور خارجه در نشست خبری روز یکشنبه گفت: موضع دولت افغانستان در راستای پروسه صلح روشن است و آرزو داریم که رهبران طالبان در اولین فرصت در قالب یک حزب سیاسی فعالیت های خود را در افغانستان شروع نمایند و در انتخابات افغانستان شرکت ورزند.
موسی زی اظهار کرد، جستجوی راه حل سیاسی، ختم خشونت و قطع روابط طالبان با تروریزم و القاعده تنها با مبدل شدن طالبان به یک گروه سیاسی امکان پذیر است.
بگفته وی امروز در افغانستان شرایط مهیا است تا تمام گفتگو های صلح بین الافغانستانی در داخل همین خاک انجام یابد.
وی تصریح کرد، مذاکرات مستقیم میان حکومت و طالبان مسلح میتواند در یک کشور سوم صورت گیرد البته در صورتیکه یک موافقت رسمی میان افغانستان و کشور میزبان وجود داشته باشد.
وی افزود، اصولی که در مورد ایجاد دفتر مذاکرات برای طالبان در نظر است از طرف حکومت افغانستان نهایی شده است.
سخنگوی وزارت امور خارجه بیان کرد، امیدوار هستیم بتوانیم در مورد رسیدن موافقت میان دولت های افغانستان و قطر روی ایجاد دفتر برای تحریک طالبان به نتیجه برسیم تا بتوانیم در اینده نزدیک تماس های مستقیم با نماینده های با اعتبار و رسمی این گروه داشته باشیم.
موسی زی بیان داشت که دولت افغانستان همیشه به اصول و شرایط پروسه صلح پابند است.
در همین حال ایمل فیضی، سخنگوی رییس جمهور اظهار داشت: در مذاکراتی که قرار است میان دولت افغانستان و قطر صورت گیرد، نمایندگان طالبان برای دفتر جدید قطر معرفی می شوند، اسناد معتبری از جانب آنها ارایه می شود و درباره تشکیل نظام سیاسی از طرف آنان صحبت خواهیم کرد.
این اظهارات در حالی مطرح می شود که طالبان همواره خواسته ها و شرایط دولت افغانستان را رد کرده است.
نمایندگان گروه طالبان در نشست سه جانبه پاریس اعلام کردند که آنان به هیچ وجه دولت و قانون اساسی افغانستان را قبول ندارند.
گفتنی است که ایجاد دفتر سیاسی طالبان یکی از طرح های شورای عالی صلح، بعد از ترور استاد ربانی می باشد.
یکی از مشکلات اساسی در کشور برای دست یافتن به صلح و تحقق این آرزوی دیرینه و همگانی این است که زمامداران و سیاست مداران تصور و پنداری متفاوتی از جامعه درباره صلح دارند. به معنی روشنتر حکومت به موضوع صلح به منزله ابزاری می نگرد که اهداف خاص او را تامین سازد. متاسفانه این اهداف افغانستان شمول نمی باشد.
بنظر می رسد که حکومت در پی آن است که با براه انداختن بازی بنام مذاکره و صلح ، در واقع امتیازات سیاسی را برای افزایش میدان مانور خود و به انزوا راندن مخالفین و عناصر بیرون از دستگاه قدرت حفظ نماید. انگیزه ها و اهدافی که دولتمردان برای دست یافتن به صلح درپی آن هستند ، ممکن است در کلیات و داعیه ها با توده مردم اشتراکاتی داشته باشد، اما در جزییات و وضعیت عینی و تطابق دادن آن متفاوت می باشد.
نیاز است که حکومت به صراحت افکار عمومی را از این موضوع آگاه سازد که چه کسانی دشمنان صلح اند؟ چرا عده ای در دام تبلیغات آنان گرفتار آمده اند؟ سخن و پیشنهاد حکومت برای دست یافتن به صلح چیست؟ ولی متاسفانه در طول چندین سال حکومت سعی ورزیده است با بازی و ابهام آفرینی به اصطلاح هم مخالفین را فریب بدهد و هم امتیازات لازم را بدست آورده باشد. بطور مثال حکومت همیشه سخن از طالب خوب و بد به میان آورده است؟
حال آنکه هیچ تعریفی از طالب ارایه نداده است! درباره حامیان طالبان، گاهی مستقیما حکومت پاکستان را مانع دست یابی به صلح میداند، زمانی دیگر او را شریک خوب در مبارزه با تروریزم می خواند!
در نهایت چنین سیاست های ناپایدار و خام در عرصه منطقه و جهان سبب شده است که موقعیت و موضع حکومت در داعیه صلح خواهی هم در نزد مردم تنزل یابد و مخالفین هم رای آن بها و ارزش لازم قایل نشوند و هم جهانیان با دیده شک و تردید در آن بنگرند.
به همین دلیل است که حکومت تنها در میدان باقیمانده و باید با همه دشواری ها و چالش های رسیدن به صلح مقابله نماید.
امری که از توان و ظرفیت آن کاملا خارج است.
شورای عالی صلح نیز به دلیل اینکه از انگیزه درست و سالم برخوردار نیست مانند یک سلاح زنگ زده هیچ اثر و دست آوردی به همراه نخواهد داشت.
متاسفانه بنا به دلایل یاد شده، راه صلح هم چنان طولانی و دست نیافتنی تصور می شود!
باشد که دست یابی به صلح برای مخالفین زنگ بیدار باشی باشد که خود را از چنبره و اسارت قدرت ها و عناصر خارجی و سازمان های استخباراتی نجات دهند.
آنچه برای مردم ما مهم به نظر می رسد این است که براستی راه رسیدن به صلح چیست؟ چرا این منازعات خونین پایان نمی یابد؟ در باورمندی به صلح و ایده نفرت از جنگ تردیدی وجود دارد؟ آیا میکانیزم رسیدن به صلح ناقص است؟
مقام ها وزارت خارجه کشور براین باورند که پایان خشونتها درافغانستان، با سیاسی شدن گروه طالبان امکان پذیر خواهد بود.
آنان می گویند: طالبان مسلح باید قبل از پیوستن به پروسه صلح، اعتماد مردم افغانستان را کسب کنند.
جانان موسی زی می گوید: شرکت در انتخابات آینده و کسب اعتماد مردم از شرایط اصلی وضع شده برای پیوست طالبان به برنامه صلح است.
او، پذیرفتن قانون اساسی، اشتراک در حیات سیاسی، احترام به دستاوردهای اقتصادی، فرهنگی و امنیتی کشور را از دیگر شرط ها برای پیوستن طالبان به پروسه صلح خوانده است.
تلاش ها برای به مذاکره کشاندن گروه طالبان از مدت ها قبل تا کنون توسط مقام های افغانستان و جامعه بین المللی جریان دارد.
شورای عالی صلح، جامعه جهانی، سازمان ملل متحد و حکومت در تلاش اند تا از طریق مذاکرات سیاسی به جنگ چند ساله در افغانستان پایان دهند.
در همین حال شماری از کارشناسان و آگاهان امور امنیتی نیز پیوستن مخالفان مسلح دولت از مجرای سیاسی را تنها راه برقراری ثبات و امنیت دایمی در کشور می دانند.
با این حال، سخنگوی وزارت امور خارجه تاکید کرد، در صورتی که طالبان شرایط وضع شده را قبول کند، مردم افغانستان از حضور آنان در دولت حمایت خواهند کرد.
موسی زی سخنگوی وزارت امور خارجه در نشست خبری روز یکشنبه گفت: موضع دولت افغانستان در راستای پروسه صلح روشن است و آرزو داریم که رهبران طالبان در اولین فرصت در قالب یک حزب سیاسی فعالیت های خود را در افغانستان شروع نمایند و در انتخابات افغانستان شرکت ورزند.
موسی زی اظهار کرد، جستجوی راه حل سیاسی، ختم خشونت و قطع روابط طالبان با تروریزم و القاعده تنها با مبدل شدن طالبان به یک گروه سیاسی امکان پذیر است.
بگفته وی امروز در افغانستان شرایط مهیا است تا تمام گفتگو های صلح بین الافغانستانی در داخل همین خاک انجام یابد.
وی تصریح کرد، مذاکرات مستقیم میان حکومت و طالبان مسلح میتواند در یک کشور سوم صورت گیرد البته در صورتیکه یک موافقت رسمی میان افغانستان و کشور میزبان وجود داشته باشد.
وی افزود، اصولی که در مورد ایجاد دفتر مذاکرات برای طالبان در نظر است از طرف حکومت افغانستان نهایی شده است.
سخنگوی وزارت امور خارجه بیان کرد، امیدوار هستیم بتوانیم در مورد رسیدن موافقت میان دولت های افغانستان و قطر روی ایجاد دفتر برای تحریک طالبان به نتیجه برسیم تا بتوانیم در اینده نزدیک تماس های مستقیم با نماینده های با اعتبار و رسمی این گروه داشته باشیم.
موسی زی بیان داشت که دولت افغانستان همیشه به اصول و شرایط پروسه صلح پابند است.
در همین حال ایمل فیضی، سخنگوی رییس جمهور اظهار داشت: در مذاکراتی که قرار است میان دولت افغانستان و قطر صورت گیرد، نمایندگان طالبان برای دفتر جدید قطر معرفی می شوند، اسناد معتبری از جانب آنها ارایه می شود و درباره تشکیل نظام سیاسی از طرف آنان صحبت خواهیم کرد.
این اظهارات در حالی مطرح می شود که طالبان همواره خواسته ها و شرایط دولت افغانستان را رد کرده است.
نمایندگان گروه طالبان در نشست سه جانبه پاریس اعلام کردند که آنان به هیچ وجه دولت و قانون اساسی افغانستان را قبول ندارند.
گفتنی است که ایجاد دفتر سیاسی طالبان یکی از طرح های شورای عالی صلح، بعد از ترور استاد ربانی می باشد.
یکی از مشکلات اساسی در کشور برای دست یافتن به صلح و تحقق این آرزوی دیرینه و همگانی این است که زمامداران و سیاست مداران تصور و پنداری متفاوتی از جامعه درباره صلح دارند. به معنی روشنتر حکومت به موضوع صلح به منزله ابزاری می نگرد که اهداف خاص او را تامین سازد. متاسفانه این اهداف افغانستان شمول نمی باشد.
بنظر می رسد که حکومت در پی آن است که با براه انداختن بازی بنام مذاکره و صلح ، در واقع امتیازات سیاسی را برای افزایش میدان مانور خود و به انزوا راندن مخالفین و عناصر بیرون از دستگاه قدرت حفظ نماید. انگیزه ها و اهدافی که دولتمردان برای دست یافتن به صلح درپی آن هستند ، ممکن است در کلیات و داعیه ها با توده مردم اشتراکاتی داشته باشد، اما در جزییات و وضعیت عینی و تطابق دادن آن متفاوت می باشد.
نیاز است که حکومت به صراحت افکار عمومی را از این موضوع آگاه سازد که چه کسانی دشمنان صلح اند؟ چرا عده ای در دام تبلیغات آنان گرفتار آمده اند؟ سخن و پیشنهاد حکومت برای دست یافتن به صلح چیست؟ ولی متاسفانه در طول چندین سال حکومت سعی ورزیده است با بازی و ابهام آفرینی به اصطلاح هم مخالفین را فریب بدهد و هم امتیازات لازم را بدست آورده باشد. بطور مثال حکومت همیشه سخن از طالب خوب و بد به میان آورده است؟
حال آنکه هیچ تعریفی از طالب ارایه نداده است! درباره حامیان طالبان، گاهی مستقیما حکومت پاکستان را مانع دست یابی به صلح میداند، زمانی دیگر او را شریک خوب در مبارزه با تروریزم می خواند!
در نهایت چنین سیاست های ناپایدار و خام در عرصه منطقه و جهان سبب شده است که موقعیت و موضع حکومت در داعیه صلح خواهی هم در نزد مردم تنزل یابد و مخالفین هم رای آن بها و ارزش لازم قایل نشوند و هم جهانیان با دیده شک و تردید در آن بنگرند.
به همین دلیل است که حکومت تنها در میدان باقیمانده و باید با همه دشواری ها و چالش های رسیدن به صلح مقابله نماید.
امری که از توان و ظرفیت آن کاملا خارج است.
شورای عالی صلح نیز به دلیل اینکه از انگیزه درست و سالم برخوردار نیست مانند یک سلاح زنگ زده هیچ اثر و دست آوردی به همراه نخواهد داشت.
متاسفانه بنا به دلایل یاد شده، راه صلح هم چنان طولانی و دست نیافتنی تصور می شود!
باشد که دست یابی به صلح برای مخالفین زنگ بیدار باشی باشد که خود را از چنبره و اسارت قدرت ها و عناصر خارجی و سازمان های استخباراتی نجات دهند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر